Met een laatste blik op de boten in de verte, draaide Jason zich om en ging samen met Samantha terug naar binnen. De warmte van de gangen van het schip en de zachte gloed van de lichten kalmeerden hem. Hij verzekerde zich ervan dat het niets was en ging naar hun hut, vastbesloten om een rustige nachtrust te hebben.
De volgende ochtend stond Jason eerder op dan Samantha en besloot hij het ontbijt in het café te halen, zodat ze het op hun kamer konden nuttigen. Hij glipte stilletjes hun hut uit en droeg de slepende tevredenheid van hun huwelijksnacht met zich mee, een verfrissende afwisseling na jaren van routine.