Elena’s gedachten raasden door elkaar terwijl ze een ontsnappingsplan probeerde te bedenken. Nu de tijgerhaai dichterbij kwam, wist ze dat elk moment telde.
Ze negeerde de kloppende pijn van haar blauwe plekken en de onophoudelijke trek van de bewegingen van de walvis en speurde de horizon af naar een teken van hoop in de uitgestrekte oceaan.