Op dat moment realiseerde ze zich dat ze, ondanks de chaos en onzekerheid van haar situatie, niet alleen was. Met de walvis aan haar zijde koesterde ze een sprankje hoop dat ze misschien toch ongedeerd uit deze beproeving zou komen.
Terwijl de confrontatie tussen de bultrugwalvis en de tijgerhaai zich ontvouwde, overviel Elena een diep gevoel van dankbaarheid jegens de vriendelijke reus die haar te hulp was geschoten.