Veel tijd om erover na te denken was er niet. Plotseling zwaaide de deur open; het was haar weddingplanner die haar vertelde dat de processiemuziek was begonnen. Ze kon nu naar Harold toe lopen.
Alleen door het gangpad lopen was pijnlijk. Er was niemand om haar te begeleiden, haar vader niet, haar moeder niet en al helemaal geen vrienden.