Helaas was er niets spannends aan Julia’s liefdesleven. Ze ging met niemand uit en was zelfs niet verliefd op iemand. Haar leven was een voortdurende herhaling van dezelfde oude routine. Daarom was wat Julia een paar weken later overkwam iets wat ze nooit had kunnen voorzien. Dit was zo anders dan haar normale bestaan, maar dat maakte het nog spannender.
De herinnering aan die cruciale dag stond in haar geheugen gegrift. Julia stond voor het schoolgebouw toen Harold naar haar toe kwam. Het was het einde van de dag, net een kwartier nadat de laatste bel had geklonken. Kinderen liepen rond, sommigen al opgehaald door hun ouders, terwijl anderen nog bezig waren hun spullen bij elkaar te zoeken of hun spelletjes op de speelplaats af te maken.