De vrouwelijke gorilla kwam dichter bij de voet van de boom, haar massieve hand streek tegen Pauls arm. Haar aanraking, hoewel zacht, droeg een duidelijke boodschap uit: laat ons niet in de steek. Pauls borstkas verstrakte. Het gewicht van haar vertrouwen was overweldigend en hij voelde zich gevangen in een emotionele impasse.
“Ik kan niet alleen naar boven klimmen,” mompelde Paul, zijn stem gebroken terwijl hij voor de gorilla knielde. “Maar ik zweer dat ik je niet verlaat. Ik kom terug met hulp.” Zijn woorden voelden hol in het gezicht van haar wanhoop, haar gepijnigde ademhaling die het stille regenwoud vulde.