Uit het niets kondigde de nieuwe voorganger aan: “We zullen haar wens in vervulling laten gaan.” Er werd een bijeenkomst gepland voor de volgende zondag in Helen’s huisje. De kerkenraad en de voorganger verzamelden zich in de woonkamer en wachtten op Helen.
Een paar minuten later kwam Helen de kamer binnen in haar rolstoel. Ze zag er zwak uit en haar verslapte oude ogen leken verdrietig. “Welkom allemaal,” zei ze. “Ik ben dankbaar dat jullie allemaal de tijd hebben genomen om naar me te komen luisteren.”