Vanaf het moment dat de jongen het vliegtuig instapte, had Carole een vreemd gevoel over hem. Ze kon er niet helemaal achter komen wat het was, maar iets aan hem zei haar dat ze goed moest opletten. wat is er? Wat probeer je me te vertellen?’ Dacht Carole peinzend. Ze beet op haar lip en kneep haar ogen dicht om hem beter te kunnen zien.
Terwijl de jongen door het gangpad liep, spoorde Carole’s instinct haar aan om elk detail te observeren. Hij leek jong, waarschijnlijk niet ouder dan twaalf jaar. Hij had een nerveuze energie om zich heen die bijna voelbaar was. Zijn ogen schoten door de cabine, maar bleven nooit lang op één plek hangen, alsof hij bang was dat iemand hem in de gaten hield. Hij leek vooral niet naar de vrouw aan zijn zijde te kijken