“Kunnen we gangpad 2 nemen?” vroeg ze aan Terri, in de hoop dat het haar zou helpen om achter dat vreemde gevoel van daarnet te komen. Maar het geluk leek niet aan haar kant te staan. “Zo te zien zijn Joanne en Steve daar al begonnen,” antwoordde Terri met een frons. “Waarom gangpad 2?” vroeg ze zich nieuwsgierig af. “Heb je daar een leuke jongen zien zitten?” Met een ondeugende grijns wierp ze snel een blik op Carole en richtte toen haar aandacht op gangpad 2, in een poging de jongen te vinden die Carole volgens haar had opgemerkt.
“Oh nee, dat is het helemaal niet,” onderbrak Carole snel, in een poging haar interesse te bagatelliseren. “Het is echt niets.” Maar Terri was niet overtuigd en bleef Carole die al te bekende blik geven, haar glimlach suggereerde dat ze dwars door de façade heen keek. Toen ze de druk voelde om verder onderzoek af te wenden, nam Carole haar meest overtuigende toon aan en zei: “Het komt eigenlijk door mijn geluksgetal, weet je. Nummer 2… Dat is de hele reden.”