Haar gedachten raasden terwijl ze plande wat ze tegen haar moest zeggen, hoe ze vriendelijk kon overkomen en haar niet kon afschrikken. misschien een grapje over het eten, of een opmerking over hoe lang de vlucht is?” dacht ze, terwijl ze probeerde de perfecte ijsbreker te bedenken.
Temidden van het constante geroezemoes in de cabine, met pratende passagiers en de sporadische piep van een gespreksknop, merkte Sandra dat ze het lawaai buiten sloot. Haar aandacht was gefocust op de vrouw en de man naast haar, omdat hun koppel haar vreemd leek. ik hoop dat hij niet haar partner is,’ dacht Sandra, met een mengeling van bezorgdheid en ongeloof. ‘Dat zou gewoon niet goed zitten…’ Bij elke slok die de man van zijn bier nam, hield Sandra een waakzaam oog, stilletjes wensend dat hij zijn stoel zou verlaten.