Sandra voelde een steek van frustratie, maar wist dat Charlotte gelijk had. Het laatste wat ze nodig hadden was een escalatie van de situatie zonder er absoluut zeker van te zijn. “Oké,” stemde Sandra met tegenzin in, “kijken en wachten dan maar. Maar ik zeg je, er klopt hier iets niet.”
Charlotte wierp haar een sympathieke blik toe. “Ik geloof je, Sandra. Maar we moeten het slim spelen. We kunnen ze in de gaten houden, en als het erger lijkt te worden of als we iets anders verdachts opmerken, dan bedenken we onze volgende stap.”