Na het formuleren van hun plan hervatten Sandra en Charlotte hun taken met verhoogde waakzaamheid. Sandra’s hart klopte van verlangen om te helpen, maar ze begreep dat geduld noodzakelijk was. Ze nam zich voor om te wachten, te observeren en in actie te komen als het moment daar was. Ze besefte niet dat dat moment eerder zou komen dan verwacht..
Plotseling werd de stilte van de vlucht verbroken door de luide schreeuw van de vrouw. Het sneed door het lawaai van de motor en het rustige gepraat van de passagiers. Sandra viel Charlotte op. In dat korte moment knikte Charlotte, haar uitdrukking veranderde van sceptisch naar overtuigd. Het was alsof de gil van de vrouw alle twijfels over Sandra’s zorgen had weggenomen.