Brenda legde het mes neer en liep naar de woonkamer, haar oren gespitst om de vage schreeuw weer op te vangen. Het geluid was nu onmiskenbaar en leek van boven te komen. Haar borstkas verstrakte toen ze naar de trap keek. Stacey’s kamer – kwam het daar vandaan?
Haar hart ging tekeer toen ze de trap op begon te lopen, elke stap langzamer dan de vorige. Er vormde zich koud zweet op haar voorhoofd en haar hartslag bonkte in haar oren. Toen ze Stacey’s deur bereikte, aarzelde ze. Het geluid ging door, zacht maar constant. Brenda haalde diep adem, duwde de deur open en stapte naar binnen.