Jacobs adem stokte in zijn keel toen hij naar het televisiescherm staarde, zijn hele lichaam werd stil. Zijn hart sloeg een slag over en een ijzige rilling liep over zijn rug. Op het scherm was een nieuwsbanner te zien die over de onderkant van het scherm rolde, maar het was de foto die hem echt deed verstijven.
Op de foto stond een jonge vrouw met donker haar en een delicate glimlach – haar gezicht was onmiskenbaar. De herkenning deed hem schrikken als een elektrische schok, een plotseling en schokkend besef dat zijn polsslag deed versnellen. De vrouw op de foto was niemand minder dan Lena, dezelfde persoon die hij enkele uren geleden had opgepikt.
Terwijl het nieuwsbericht updates en details over haar verdwijning bleef flitsen, duizelde Jacob van ongeloof en angst. De ernst van de situatie begon tot hem door te dringen en hij voelde zich verdoofd en overweldigd door de afschuwelijke gebeurtenissen.