Haar eenvoudige woorden brachten een diep gevoel van opluchting en dankbaarheid over. Jacob knikte en keek toe hoe ze haar kleine rugzak pakte en zich klaarmaakte om te vertrekken. Het moment voelde belangrijk, een kleine maar betekenisvolle interactie in de stille uitgestrektheid van de avond.
“Geen probleem,” antwoordde hij, terwijl hij toekeek hoe ze de deur opende en naar buiten stapte. De bushalte zag er donker, verlaten en verlaten uit. Jacob wendde zich tot Lena en vroeg: “Weet je zeker dat er op dit uur nog een bus komt? Dit station ziet er verlaten uit.”