Het was alsof ze niet alleen op een lift wachtte, maar ook hulp of veiligheid nodig had, iets waardoor Jacob zich meteen bezorgd voelde over haar welzijn. Hij stopte en leunde over de passagiersstoel om het raam naar beneden te doen. “Lift nodig?” vroeg hij.
Ze aarzelde even, haar ogen scanden het interieur van de auto alsof ze haar opties zorgvuldig afwoog. Na een korte pauze gaf ze een klein, aarzelend knikje en zei: “Ja, graag. Ik probeer naar het busstation in Whistletown te komen.”