Whistletown was een klein, bijna obscuur dorpje dat zo’n dertig kilometer verderop lag van waar zij waren. Jacob kende het gebied vrij goed; het was een rustige, ietwat vergeten plaats die de tijd achter zich leek te hebben gelaten.
Het busstation in Whistletown was een bescheiden gebouw, nauwelijks meer dan een klein afdakje met een bankje en een verbleekte dienstregeling. Het bediende slechts een handjevol reizigers die door het gebied trokken en bood een minimale maar noodzakelijke service voor degenen die het nodig hadden.