Nog steeds onzeker over wat ze precies moest doen, begonnen Claire’s voeten te bewegen zonder dat ze het doorhad. Ze liep naar Dave en Alexander en begroette Alexander zoals ze gewend was met alle klanten: “Goedemiddag, meneer Kincade,” zei ze met zachte stem. Ze wierp een blik op Dave, maar besloot hem niet te begroeten. Ze probeerde wanhopig een evenwicht te vinden tussen het niet ongehoorzaam willen zijn aan haar baas en het niet willen verliezen van een belangrijke klant.
Alexander knikte naar Claire en begroette haar met “Goedemiddag, Miss…? “Claire, meneer. Claire Thompson,” antwoordde ze, terwijl ze de lege plek invulde. Ondanks haar innerlijke strijd over hoe ze deze interactie moest aanpakken, kwam ze zelfverzekerd en professioneel over. Ze probeerde zich te concentreren op het gesprek met meneer Kincade, maar ook Dave in de gaten te houden om er zeker van te zijn dat hij niet weer voor problemen zou zorgen.