Het vreemde geluid bleef haar echter plagen en weerklonk vaag door de muren. Emily haalde diep adem en liep op haar tenen door de gang, in een poging het geluid te volgen. Het leidde haar naar de keuken.
Haar zenuwen stonden op scherp toen ze de kamer afspeurde, half verwachtend dat er iets naar haar toe zou springen. Maar er gebeurde niets. Ze gluurde achter de koelkast, controleerde de kastjes en verschoof zelfs een paar kruidenpotjes, maar alles zag er volkomen normaal uit.