Ze haalde de oude honkbalknuppel van haar vader uit de kast. Hij lag al jaren te verstoffen, maar het gewicht ervan in haar handen voelde geruststellend toen ze de bron van het geluid naderde. Wat haar ook te wachten stond, ze was vastbesloten om het frontaal aan te pakken.
Ze kon angst immers niet haar leven laten beheersen, zeker niet in haar eigen huis. Er verschoof iets onder een stapel stoffige dozen, waardoor een stofwolk in de lucht dwarrelde. Emily’s hart ging tekeer toen ze voorzichtig dichterbij kwam, haar zaklamp trilde in haar hand.