Emily vond haar op de meest onverwachte plekken – onder de bank, verstopt achter de gordijnen of koesterend in het warme zonlicht bij het raam. Het was alsof Tubby het huis opnieuw aan het verkennen was, net zoals Emily delen van zichzelf aan het herontdekken was die ze vergeten was.
Zo nu en dan hoorde Emily het zachte geluid van Tubby die rond schuifelde. Een geluid dat haar ooit bang had gemaakt, bracht nu een glimlach op zijn gezicht. Ze moest er wel om grinniken dat ze zichzelf zo bang had laten maken door zoiets onschuldigs als zijn huisdier uit haar kindertijd.