“Elke avond hoor ik een krassend geluid. Het klinkt alsof er iets in het huis beweegt, maar ik kan er niet achter komen waar het vandaan komt.” Doug trok een wenkbrauw op, nog steeds kauwend op zijn boterham. “Krabben? S Nachts?” Hij grijnsde.
“Misschien spookt het in je huis! Het zou een oude geest kunnen zijn die terugkomt om je te pakken voor een jeugdfout.” Emily forceerde een lach, maar Doug’s grap maakte haar niet minder ongerust. “Ik heb overal gekeken,” zuchtte ze, gefrustreerd.