Zijn laatste wanhopige daad was om zich aan zijn vriend vast te klampen, een vergeefse maar dappere poging om hem te beschermen. Er welden tranen op in Susans ogen, maar het verdriet moest wachten. Margo was nog steeds daarbuiten en Susan was vastbesloten om hem niet nog een slachtoffer te laten worden.
Haar vastberadenheid verhardde zich als staal toen ze Ruby opbelde, met een rustige stem ondanks de onrust die van binnen woedde. Ze hadden een plan nodig, en snel ook. Susan en Ruby wisselden een vastberaden blik uit, wetend dat de kliniek hun enige aanknopingspunt was.