Susan wijdde zich aan Margo’s herstel, overlaadde hem met liefde en zorgde ervoor dat hij zich veilig voelde. Naarmate hun band hechter werd, wist Susan dat ze niet meer zonder hem kon. Met een hart vol dankbaarheid besloot ze Margo officieel te adopteren.
In de dagen die volgden vond Susan troost in de steun van haar gemeenschap en de veiligheid van haar geliefde metgezel. Toen Susan naar Margo keek terwijl ze in het zonlicht speelde, voelde ze een diepe vrede. De verschrikkingen van Dr. Wilson’s verraad lagen achter hen, vervangen door de liefde en veiligheid waar ze zo hard voor hadden gevochten. Samen zouden ze verder gaan, onbreekbaar.