Deze hechte band was een van de belangrijkste redenen waarom Susans toewijding aan het asiel onwrikbaar bleef. Nu, in het schemerige kantoor van de dierenarts, werd Susan getroffen door de innige band die ze hadden ontwikkeld, een weerspiegeling van haar eigen toewijding aan hun welzijn.
Duke, die zwak was en het einde naderde, leunde tegen Margo aan, die dicht bij hem bleef en hem zachte likjes gaf in een laatste, aangrijpende omhelzing. Terwijl de tranen dreigden te vloeien, vertrouwde Susan Dr. Wilson toe: “Ik denk dat ze allebei aanvoelen wat er gaat komen.”