Het moment voelde als een eeuwigheid terwijl ze met het slot rommelde, haar handen trilden oncontroleerbaar. Ze kon het nauwelijks verdragen om naar binnen te kijken, haar angst en hoop verstrengelden in een strakke, ondraaglijke lijn.
Toen de kooideur krakend openging, ontmoetten Kiara’s ogen de doodsbange, vertrouwde blik van Luna. Toen ze haar geliefde vriendin zag, trillend maar levend, overviel haar een golf van opluchting. De kamer, het verraad en de verschrikking verdwenen naar de achtergrond terwijl ze haar hand uitstak, haar hart zwellend van vreugde en verdriet.