Maar Kiara en Becky waren binnen een paar seconden bij hem, gedreven door woede en adrenaline, hun vastberadenheid onwankelbaar. Met een woeste vastberadenheid sprongen ze op hem af, grepen zijn jas net toen zijn vingers de deurknop grepen.
Hij rukte naar voren, worstelde heftig om zichzelf te bevrijden, maar Becky’s greep was ijzersterk, haar adem stokte en haar ogen stonden wild van vastberadenheid. “Hier ren je niet voor weg!” Gromde Becky en verstevigde haar greep.