In het schemerige kantoor van de dierenarts waren de laatste momenten van Shiro en Luna een ontroerende herinnering aan hun diepe band. Shiro, broos en zwak, leunde tegen Luna aan, die reageerde met zacht gejammer en zachte knuffels in een aangrijpend afscheid.
Kiara’s hart deed pijn toen ze Luna toefluisterde: “Het spijt me zo, Luna. Maar je moet loslaten.” Met een bezwaard hart legde Kiara Luna voorzichtig in haar reismandje en stapte naar buiten, haar verdriet voelbaar.