Valeria’s familielandgoed was adembenemend, een uitgestrekt herenhuis aan het meer omringd door weelderige tuinen en serene wateren. De grootsheid van de plek was overweldigend voor Jason, die zich een buitenbeentje voelde tussen de gepolijste, welgestelde gasten.
Terwijl Jason door het weekend navigeerde, kon hij het stille gefluister en de afkeurende blikken van Valeria’s familieleden niet negeren. Hij hoorde opmerkingen over zijn bescheiden achtergrond en onbeschaafde manieren, en elke opmerking was een dolk op zijn trots. Hij voelde zich beoordeeld, klein en totaal niet op zijn plaats in hun wereld.