Je denkt dat ik die stomme pen heb gepakt, hè? Je bent net als zij – weer zo’n rijk, verwaand meisje dat denkt dat iedereen onder haar niveau is.” Valeria’s ogen sperden zich open, schok en pijn flitsten over haar gezicht. Jason schreeuwde het uit.
Valeria probeerde het uit te leggen, maar Jason luisterde niet meer. Hij duwde haar aan de kant en probeerde de kamer te verlaten. “Je zult me nooit als iets anders dan een leugenaar zien,” ging hij verder, zijn woorden venijnig. “Al dat medelijden, je verdediging, het was allemaal voor de show.”