Jason kon het gewicht van zijn emoties niet meer dragen en stormde het landgoed uit, Valeria in verbijsterde stilte achterlatend. De steek van haar vermeende verraad en zijn eigen onzekerheden overweldigden hem, elke stap weg van haar huis gevoed door een mix van woede en vernedering.
Uren later begon Jasons woede af te koelen, vervangen door sluipende twijfel. Hij lag wakker, de herinnering aan Valeria’s getroffen gezicht achtervolgde hem. Zijn woorden weerklonken in zijn hoofd, hard en onverzettelijk. Misschien was ze gewoon op zoek naar een oplader. Was hij te hard geweest, te snel met zijn oordeel?