Pauls ogen waren gevuld met wanhoop. “Je hebt het helemaal mis. Dit is niet wat je denkt. Laat me je gewoon de waarheid vertellen.” “Waarom zou ik je geloven? Je bent nergens eerlijk of open over geweest. Hoe kan ik je nu nog vertrouwen?” Haar stem kraakte door het gewicht van haar pijn en verraad.
Paul viel op zijn knieën en de tranen stroomden over zijn gezicht. “Alsjeblieft, Melissa. Ik weet dat ik je pijn heb gedaan en het spijt me. Maar het is niet wat het lijkt. Luister gewoon naar me.” Tegen beter weten in verzachtte Melissa’s hart, al was het maar een fractie.