Hij vervolgde: “Ik wilde dat het gedaan zou zijn voordat de baby er was, zodat we er konden intrekken en ons gezin dicht bij de natuur konden stichten. Daarom ben ik langer en vaker gegaan. Ik wilde het perfect maken voor jou.”
Melissa’s woede en achterdocht begonnen weg te smelten en werden vervangen door een stroom van emoties. Tranen vulden haar ogen terwijl ze Pauls woorden in zich opnam. Ze zag de oprechtheid in zijn ogen. “Paul,” fluisterde ze, met trillende stem. “Waarom heb je het me niet gewoon verteld? We hadden er samen aan kunnen werken.”