Delilah opende huilend de werkplaats van haar overleden man. Ze haalde diep adem en stapte langzaam naar binnen. Ze had geen voet meer op zijn favoriete plek gezet sinds hij overleden was, maar het was een zooitje dat nodig opgeruimd moest worden. Ze wist niet dat de reden waarom hij haar uit de kamer had gehouden snel zou worden onthuld.
Bij elk voorwerp dat ze opraapte, voelde Delilah een pijnscheut in haar hart. Het met stof bedekte gereedschap herinnerde haar aan Johns ontelbare projecten, terwijl de aanblik van zijn favoriete mok, nog steeds bevlekt met koffie, haar hart pijn deed.
Delilah maakte ijverig elk hoekje en gaatje van Johns werkplaats schoon en stopte af en toe om na te denken over de herinneringen die in haar hoofd opkwamen. Terwijl Delilah herinneringen ophaalde en dacht dat ze elk hoofdstuk van hun verhaal kende, was ze zich er niet van bewust dat alles op het punt stond te veranderen. Terwijl ze de lades doorzocht, stuitte Delilah op iets dat haar tot op het bot schokte en haar wereld op zijn kop zette.