“Toen mijn ouders John op zijn 13e adopteerden, vertelden de agenten ons gezin dat hij een tweelingbroer had die in het pleegzorgsysteem verloren was gegaan,” zei Margaret langzaam, alsof ze de fragmenten van een lang vergeten herinnering aan elkaar aan het passen was. “We hebben nooit geweten wat er met hem gebeurd is. Het is mogelijk dat de man op de foto John’s tweelingbroer is.”
Delilah voelde een golf van emoties – opluchting, nieuwsgierigheid en een hernieuwd gevoel van mysterie. “Een tweelingbroer?” herhaalde ze, haar hoofd tolde van de implicaties. “Hoe komt het dat John me dit nooit verteld heeft?” “Ik weet het niet,” zei Margaret zacht. “Misschien wilde hij het verleden niet oprakelen. Of misschien dacht hij dat het er niet meer toe deed, je weet dat hij zelden graag over zijn jeugd praatte.”