James zuchtte diep en keek even naar de foto voordat hij begon. “John en ik waren pas vier toen onze ouders omkwamen bij een auto-ongeluk. We hadden geen andere familie, dus werden we in een weeshuis geplaatst. Een tijdlang waren we elkaars enige familie, onze band was de enige constante in ons jonge leven.”
Hij pauzeerde, een afstandelijke blik in zijn ogen terwijl hij terugdacht aan die eerste jaren. “We waren toen onafscheidelijk. Zelfs in de ergste situaties hadden we elkaar. Maar toen we een jaar of tien waren, besloot het weeshuis ons in een pleeggezin te plaatsen. Toen begonnen de dingen te veranderen. We kwamen in verschillende tehuizen terecht en ondanks onze inspanningen werden we nooit bij elkaar geplaatst en verloren we het contact.”