“Mam, waarom neem je geen pauze?” Stelde David zachtjes voor, terwijl hij haar moeizame ademhaling opmerkte. David, haar zoon, had erop aangedrongen vrij te nemen om voor haar te zorgen en haar door deze moeilijke periode heen te helpen. Hij legde een troostende hand op Delilahs schouder. “Ik kan de rest wel aan.”
Delilah schudde haar hoofd, haar vastberadenheid verhardde. “Dank je, David, maar ik wil dit graag zelf doen,” zei ze met vastberaden ogen. David aarzelde en knikte toen. “Goed, mam. Ik ben hier als je iets nodig hebt,” zei hij, terwijl hij zachtjes in haar schouder kneep voordat hij achteruit stapte om haar de ruimte te geven.