Ze waren gelukzalig ondergedompeld in hun eigen wereld, de vreugde van hun relatie en hun gedeelde ervaringen creëerden een bel van tevredenheid om hen heen. Terwijl ze langs elkaar kronkelden en Joe’s onbeweeglijke vorm op het trottoir naderden, viel Ella’s blik op hem.
Haar passen vertraagden en ze gaf Ryan een zacht duwtje, haar wenkbrauwen rimpelend van bezorgdheid. “Hé, die man ziet eruit alsof hij zich niet goed voelt,” zei ze, met een oprechte bezorgdheid in haar stem. Ryan keek even om, zijn aandacht afgeleid van hun gesprek.