Tot Eloises verbazing begon haar moeder zachtjes te lachen en veegde ze haar tranen weg. “Nee, liefje, ik ben helemaal niet van streek. Ik ben overweldigd door geluk. Kevin klinkt als een geweldige jongeman. Ik wou alleen dat ik eerder van jullie relatie had geweten om in jullie vreugde te delen. We kunnen niet langer wachten – wanneer kunnen we hem ontmoeten?” Eloise werd overspoeld met opluchting door haar moeders antwoord, maar toch kon ze het niet helpen zich af te vragen of haar moeder echt begreep hoe moeilijk het zou kunnen zijn om haar vader voor zich te winnen.
Eloise voelde een golf van opluchting en riep uit: “Ik ben zo blij, mam! Ik wil echt dat je hem snel ontmoet, maar ik maak me zorgen over hoe papa zal reageren.” Haar moeder antwoordde met een geruststellend klopje op haar arm: “Maak je geen zorgen over je vader. Breng gewoon mijn toekomstige schoonzoon hier! Ik sta te popelen om Kevin te ontmoeten en te beginnen met het plannen van jullie bruiloft!” Eloise ademde lang uit, haar hoofd kolkte van het besef dat ze een bruid zou worden.