Voordat ze de deur opende, wierp Bianca Peter een waarschuwende blik toe en herinnerde hem er in stilte aan dat hij zich goed moest gedragen. Hij knikte begrijpend en stemde ermee in om de vrede te bewaren, hoewel hij van binnen nog steeds vastbesloten was om inspraak te hebben in de keuze van zijn dochters echtgenoot. Hij zette zich schrap en hoopte dat deze jongeman, Kevin, klaar was voor zijn vragen.
Toen Eloise met Kevins hand in haar hand de woonkamer binnenkwam, stelde ze hem aan haar ouders voor. “Mam, pap, dit is Kevin,” zei ze, haar stem een beetje trillend van de zenuwen. Peter hoorde de bezorgdheid in haar stem en voelde een gevoel van spijt omdat ik haar zoveel stress had bezorgd. Hij stapte naar voren en schudde Kevins hand. Kevin zag er verzorgd uit en gaf niet de indruk een herrieschopper te zijn, wat een goed begin was.