De kamer viel in een zware stilte. Zijn vrouw Bianca keek hem vol ongeloof aan en Eloise was even sprakeloos. Toen verzamelde ze haar moed en antwoordde op een manier die haar vader nog meer schokte. “Pap, het is mijn beslissing. Ik hou van Kevin en ik zal met hem trouwen. Ik hoop dat je op onze bruiloft zal zijn. Maar nu gaan we weg.” Ze stond op en nam een verbaasde Kevin bij de hand.
De woede van haar vader bereikte een hoogtepunt. “Waar denk je heen te gaan met deze man?” schreeuwde hij, terwijl hij met zijn vuist op tafel sloeg. Eloise draaide zich om en op dat moment zag Peter de ernst van zijn fout in. De man die altijd haar beschermer was geweest leek nu een vreemde.