“Ik vertrek met mijn verloofde,” zei ze, haar stem vastberaden. “Kevin is aardig en eerlijk. Hij is de man die ik vertrouw en in wie ik geloof.” Toen Eloise en Kevin naar buiten liepen, viel Peters kaak open, getroffen door het besef van zijn grote fout. Hij keek hulpeloos toe hoe zijn dochter, de persoon die hij het meest koesterde, van hem wegliep.
Kevin, die zich opgelaten voelde, volgde Eloise snel naar buiten. Hij pauzeerde alleen om een beleefde “Bedankt voor het eten” te zeggen. Zijn woorden werden echter beantwoord met stilte. Peter, die nog aan tafel zat, zag de afkeuring in de ogen van zijn vrouw Bianca. “Het enige wat ik vroeg was dat je vanavond een open geest zou hebben,” zei ze, met een gefrustreerde stem. “Je koppigheid kan ons onze enige dochter kosten.” Met die woorden verliet ze de tafel, Peter alleen achterlatend met zijn gedachten. Hij vroeg zich af hoe zijn perfecte gezin zo snel uit elkaar was gevallen.