Na een rusteloze nacht stond Peter de volgende ochtend vroeg op en ging op weg naar zijn werk. Toen hij op zijn kantoor aankwam, was de enige andere persoon daar de conciërge. Hoewel ze in de loop der jaren slechts korte gesprekken hadden gevoerd, had Peter altijd respect gehad voor zijn toewijding en harde werk.
Die ochtend zag de conciërge dat Peter iets dwars zat en hij onderbrak zijn werk om te vragen: “Meneer, wat is er?” Peter keek verslagen en vroeg de conciërge: “Heeft u kinderen?” Een warme glimlach verscheen op het gezicht van de conciërge toen hij antwoordde: “Ja, meneer. Ik heb een zoon. Hij betekent alles voor me en ik zou niet trotser op hem kunnen zijn.”