Hij probeerde zich te verzoenen door cadeaus te kopen, die niet werden geaccepteerd, en etentjes te reserveren waar ze nooit bij aanwezig waren. Op een emotionele avond besloot hij dat het tijd was om de situatie onder ogen te zien en klopte aan bij Eloise.
Verrast om haar vader te zien, begroette Eloise hem met argwaan. “Pap, ik ben echt moe. Ik heb geen energie voor nog een ruzie.” Peter, die een zeldzame kwetsbaarheid toonde, antwoordde met een smeekbede: “Kunnen we praten? Ik wil ook geen ruzie maken.” Eloise voelde een verandering in haar vaders houding en liet hem toe in haar kamer, klaar om naar hem te luisteren.