Met een strakke glimlach knikte Stephanie en zei: “Ik zal de keuken het opnieuw voor je laten maken.” Maar toen ze zich omdraaide om te gaan, voegde Karen eraan toe: “Eerlijk gezegd zouden ze misschien mensen moeten aannemen die echt weten wat ze doen. Of is dat te veel gevraagd op een plek als deze?” Stephanie’s greep op het dienblad verstrakte.
Stephanie zette het vers opgediende gerecht neer, maar Karen keek er met een grijns naar. “Ben je wel slim genoeg om te weten wat gekookt betekent?” Karen spotte, haar toon druipend van minachting. “Of is dat te veel gevraagd van een serveerster uit een kleine stad?” De belediging kwam hard aan en rafelde Stephanie’s laatste restjes geduld op.