Stephanie veegde de tafels af en genoot van de stilte van de middag in het restaurant dat ze al zes jaar haar thuis had genoemd. Vandaag was haar laatste dag. Na jaren hard werken had ze eindelijk genoeg geld gespaard om haar dromen na te jagen – een kleine stap, met een toelatingsbrief van een community college in de grote stad.
Omdat ze uit een bescheiden gezin kwam, was studeren na de middelbare school geen optie geweest. In plaats daarvan had ze deze baan aangenomen en elke fooi met discipline en geduld gespaard. Nu, op haar zesentwintigste, was haar droom binnen handbereik, haar ticket uit dit kleine stadje eindelijk binnen handbereik.