Terwijl de passagiers zich installeerden, wees Stephanie hen de weg naar hun tafels en bood ze met geoefend geduld menu’s en water aan. Ze voelde de spanning die de menigte uitstraalde. Ze wierpen kritische blikken op de bescheiden inrichting van het restaurant en mompelden al over het ongemak van de onverwachte vertraging.
Buiten leek de commotie van de bus tot bedaren te komen, maar de sfeer in het restaurant werd gespannen toen de passagiers onder hun adem klachten mompelden. Stephanie wist dat ze snel eisen zouden stellen – ze kon hun irritatie bijna voelen sudderen, wachtend om over te borrelen.