Carl baande zich een weg door het drukke gangpad, terwijl hij de rijen boven hem afspeurde voor zijn stoelindeling. Toen hij zijn rij had gevonden, probeerde hij zijn handbagage in de overvolle bagagebak te tillen, die vol zat met bagage van andere passagiers. Na een aantal pogingen lukte het hem om de koffer erin te schuiven, maar de metalen randen van de bak sneden in zijn vingers.
Hij haalde diep adem en plofte neer in zijn stoel. Zijn knieën raakten meteen de leuning voor hem. Carl probeerde het zich gemakkelijk te maken, maar met zijn knieën vastgeklemd tegen de stoel voor hem was dat zinloos. Hij draaide en keerde, in een poging een houding te vinden die zijn benen niet liet bonken van de pijn.