Carl overwoog de ironie van hoe hij, in een poging om zijn rust te verdedigen, beide had opgeofferd – al was het maar tijdelijk. Maar hij wuifde alle twijfels snel weg. Zij waren er tenslotte mee begonnen! Hij had het gewoon afgemaakt, creatief en vastberaden.
Toch zuchtte Carl, zich realiserend dat hij niet de ontspannende vlucht naar huis had gekregen waarop hij had gehoopt. Hij pakte zijn spullen toen het vliegtuig landde. Het had geen zin om er nu bij stil te staan. Wat gebeurd is, is gebeurd. Hij had maar één gedachte toen hij uit het vliegtuig stapte: de volgende keer zou hij zeker eerste klas boeken.