Toen hij zich omdraaide, ging zijn hart tekeer van schaamte, zich scherp bewust van de verstoring die hij had veroorzaakt. Hij haalde diep adem om zichzelf in bedwang te houden en voelde nog een schok van de schoppen. Hij wist dat hij de situatie rustig moest aanpakken, zowel voor zijn eigen gemoedsrust als voor het comfort van de mensen om hem heen.
Hij draaide zich terug naar de jongen en gaf hem een warme, geruststellende glimlach. “Hallo,” zei hij zachtjes, “kun je proberen niet tegen mijn stoel te schoppen?” De jongen wendde zijn blik af, Kevins verzoek opzettelijk negerend. Frustratie borrelde in Kevin op terwijl hij worstelde om een oplossing te vinden.